- axır-axırda
- нареч. под конец, в самом конце
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
axır — is. 1. Son, nəhayət; bir şeyin son nöqtəsi, qurtaracağı. Yolun axırı. İşin axırı. Qışın axırı. İclasın axırı. Mahnının axırı. İlin axırına az qalır. Şəhərin axırında yaşayıram. – <Mirzə Fətəli:> Hər bir qaranlığın axırı işıqdır. Ə. H.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəhayət — <ər.> 1. is. Son, axır, qurtaracaq. Hər şeydə başlanğıc və nəhayət vardır. Bu işin nəhayəti nə olacaq? – Həyat nəşəsilə titrəyir içim; Parlaq gələcəyim, nəhayətim var. M. Müş.. Nəhayət vermək (qoymaq) – saxlamaq, dayandırmaq, son vermək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qərar — 1. is. <ər.> 1. Bir məsələni müzakirə etdikdən sonra, hamı tərəfindən çıxarılan nəticə; qətnamə. Qərar layihəsi. Qərarı müzakirə etmək. Qərar vermək (qoymaq) – bir şeyi müzakirə etməkdən, yaxud bir şey haqqında düşündükdən sonra müəyyən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aqibət — ə. 1) son, axır, nəticə; 2) ən sondakı, axırda olan, axırıncı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağ — 1. 1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi. N. N.. 2. sif. Təmiz, yazılmamış. Ağ kağız. Ağ dəftər. 3. is. Gözün buynuz təbəqəsində əmələ gələn ağımtıl ləkə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağzıbir — 1. z. dan. Sözübir, dilbir, müttəfiq. 2. is. dan. Tək bir çıxacağı olan yer, darısqal yer, möhkəm yer, çıxılmaz yer. // Dam, həbsxana. Saldın axır öz əlinlə özünü ağzıbirə; Vec bitirməz sənə, dönmə dəxi daşa, dəmirə. M. Ə. S.. <İskəndər:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aqibət — is. <ər.> Son, axır, nəticə, nəhayət. <Piri baba:> Ay dəliqanlılar, aqibətinizi çox pis görürəm. S. S. A.. Xəyalən hər ikisi gələcəyi, başladıqları işin aqibətini düşünürdü. M. İ.. // Ara söz mənasında. Ey Nəbati, nə qədər var isə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərd(i)-sər — is. <fars.> klas. Başağrısı, əziyyət, narahatlıq; qayğı, qeyd. Ey xuda, kim çəkər axırda gülabın bu gülün; Dərdisər dəfinə aləmdə bu dərman gülüdür. S. Ə. Ş.. // Dərd qəm, qayğı, fikir. . . Başıma dolanan, dərd sərimi dağıdan, viran könlümü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isinmək — f. 1. Qızmaq, hərarəti artmaq. Gün çıxdı, hava isindi. – Axır o ola bilər ki, dəmir isinər, isinər, axırda yavaş yavaş başlar qızarmağa. C. M.. Birdən <Cavadın> keçə çəkməli ayağı isindi. O, ayağına baxdı. Yaralanmışdı. Ə. Vəl.. Qış çıxır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti